چراغفلت ازآخرت

امروزه اندیشمندان به پرسشی بنیادی می اندیشند:چرا زندگی انسان عصر جدید با همه ی پیشرفت ها،گرفتار نوعی عدم تعادل شده است؟ انسان عصر جدید کارهای بزرگی انجام داده است که در گذشته قابل تصور نبود. پیشرفت علمی،رفاه و آسایش،کاهش مرگ و میر ناشی از بیماری ها، توسعه ی بهداشت،گسترش ارتباطات، توجه به ورزش و شورو نشاط در میدان های ورزشی از جمله ی این پیشرفت هاست. از سوی دیگر،متأسفانه در حالی که صدها میلیون انسان بر روی کره ی زمین اسیر فقر،گرسنگی،رنج و بیماری اند، بیشترین ثروت جهان در اختیار گروهی محدود است و آنان سرگرم لذت های خودند و به این وضع توجهی ندارند. از جملهی پرسودترین تجارت های جهانی که در اختیار کشورهای پیشرفته است،تجارت اسلحه،مواد مخدر،مشروبات الکلی و روابط نامشروع و غیرقانونی جنسی است. سلاح های کشتارجمعی، شیمیایی و اتمی که به وسیله ی کشورهای بزرگ تولید شده، جهان را تهدید می کند.قاچاق زنان و کودکان کشورهای فقیر به کشورهای ثروتمند،تولید انواع مواد تخدیر کننده،افزایش ناامنی خانواده ها و به خصوص کودکان و زنان از مشکلات دیگر دنیای امروز است. چرا باید زندگی بشر در عصر دانایی با چنین مشکلاتی همراه باشد؟ چرا برخی انسان ها آن چنان به زندگی دنیوی خود سرگرم اند که ناله ی گرسنگان و فریاد مظلومان را نمی شنوند؟ چرا چرا برخی جوامع در عین برخورداری و رفاه،به انواع مواد مخدر پناه می برند و آمار خودکشی ها وحشتناک و روز افزون است؟ آیا یکی از علت های آن، غفلت انسان امروز از حیات اخروی نیست؟ آیا او خویشتن حقیقی خویش را که میل به جاودانگی دارد، فراموش نکرده است و آیا این فراموشی، تعادل حیات او را برهم نزده است؟ قرآن کریم به زیبایی، سرنوشت کسانی را که مرگ و زندگی برتر را فراموش می کنند چنین ترسیم می کند: : الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَهُمْ لَهْواً وَلَعِباً وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا فَالْيَوْمَ نَنْسَاهُمْ کَمَا نَسَوا لِقَاءَ يَوْمِهِمْ هذَا وَمَا کَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ   ﴿ 51 ﴾     جزء 8      همانها که دین و آیین خود را سرگرمى و بازیچه گرفتند، و زندگى دنیا آنان را مغرور ساخت ،امروز ما آنها را فراموش مى کنیم ، همان گونه که لقاى چنین روزى را فراموش کردند و آیات ما را انکار نمودند. Who took their religion for a sport and pastime, and whom the life of the world beguiled. So this day We have forgotten them even as they forgot the meeting of this Day and as they used to deny Our tokens.   پس به خود بیاییم که ما سرانجام به کجا باز می گردیم و زندگی ابدی ما در کجاست؟ جزءها را روی ها سوی کل است **** بلبلان را عشق با روی گل است آنچه از دریا به دریا می رود**** از همان جا کامد،آن جا می رود